တစ္ခ်ိန္က ေတာရစခန္းတစ္ခုတြင္ ေယာဂီဒါယကာႀကီးတစ္ဦး နွင့္ဆံုခဲ့ဖူး၏။ ထိုဒါယကာႀကီးကား အာနာပါန ကမၼ႒ာန္းကို နွစ္ရွည္လမ်ား အခ်ိန္ၾကာျမင့္စြာ အားထုတ္ေနသူ တစ္ဦးျဖစ္၏။ သမာဓိမွာ အလြန္အားေကာင္း၍ နိမိတ္ကိုလည္း လိုသလိုကစားနိုင္သူ တစ္ဦးျဖစ္၏။ အေဝးအနီးအလိုရိွရာ အရပ္သို႔တိုင္ေအာင္ ထိုနိမိတ္ကို ေစလႊတ္နိုင္၏ ၊ အလြန္အားေကာင္းသည့္ သေဘၤာဆလိုက္မီး ကဲ့သို႔ မိမိအလိုရိွရာ အရပ္သို႔တိုင္ေအာင္ ထိုနိမိတ္ကိုေစလႊတ္ကာ ၾကည့္နိုင္၏ ။ တဖန္ထိုနိမိတ္ကို တိုေစခ်င္က ထိုနိမိတ္မွာ ခ်က္ခ်င္းတိုသြား၏ ၊ ရွည္ေစလိုလွ်င္လည္း ခ်က္ခ်င္းရွည္သြား၏ ၊ ပုလဲလံုးျဖစ္ေစဟု အဓိ႒ာန္လိုက္လွ်င္ ခ်က္ခ်င္း ပုလဲလံုး ျဖစ္သြာ၏ ၊ ရြဲလံုးျဖစ္ေစဟု အဓိ႒ာန္လိုက္လၽွင္ ခ်က္ခ်င္း ရြဲလံုးျဖစ္သြား၏ ၊ ဘာဝနာသညာ ကြဲျပားသြားျခင္းေၾကာင့္ နိမိတ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားသြားသည့္ ထံုးတစ္ရပ္ ပင္ျဖစ္၏ ။ သို႔ေသာ္ ထိုဒါယကာႀကီးကား ဈာန္သို႔ဆိုက္သည့္ တိုင္ေအာင္ကား မရွုပြားတတ္ မရွုပြားနိုင္ျဖစ္ေန၏ ။ အေၾကာင္းမွာ ဝင္သက္ေလ - ထြက္သက္ေလ ထိမွုထင္ရွားရာ နွာသီးဖ်ား သို႔မဟုတ္ အထက္နွုတ္ခမ္း အရပ္တြင္ တည္ရိွေသာ ဝင္သက္ေလ - ထြက္သက္ေလ နွင့္တစ္သားတည္းျဖစ္ေနေသာ အာနာပါန ပဋိဘာဂနိမိတ္ သက္သက္ကိုသာ စူးစူးစိုက္စိုက္ မရွုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏ ။ ဤစည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ကို မလိုက္နာနိုင္ေသာေၾကာင့္ သာလွ်င္ ဈာန္သို႔ မကူးတက္နိုင္ျခင္း ျဖစ္၏ ။
တစ္ဖန္ အထူးသတိျပဳရန္ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ယင္းကဲ့သုိ႔ နိမိတ္ကို ရွည္ေစ တိုေစ ပုလဲလံုးျဖစ္ေစ ရြဲလံုးျဖစ္ေစ ဝါေစ နီေစ ျပာေစ စသည္ျဖင့္ နိမိတ္ကိုပံုသဏၭန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနပါက ထိုသို႔ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ဝီရိယက လြန္ကဲလာျပန္သျဖင့္ အာရံုအမ်ိဳးမ်ိဳးသို႔ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မွု ဥဒၶစၥ တရားက ဝင္ေနွာင့္ေနရကား သမာဓိမွာ ေလၽွာက်သြားတတ္ေပသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ နိမိတ္၏ ပံုသဏၭန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကိုနွလံုးမသြင္းဘဲ နိမိတ္အေနျဖင့္သာ နွလံုးသြင္းကာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ရွုေနပါ။
တစ္ဖန္ ေနာက္ထပ္ အထူးသတိျပဳရန္ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရိွေနျပန္ေသး၏။ နိမိတ္ကို ပုလဲလံုးျဖစ္ေစ ရြဲလံုးျဖစ္ေစ စသည္ျဖင့္ျပဳျပင္ေနရာ၌ ယင္းနိမိတ္မွာ တကယ့္ ပုလဲလံုးအစစ္ ရြဲလံုးအစစ္ ျဖစ္သြားသည္ကား မဟုတ္ ၊ အထက္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွင္းျပခဲ့သည့္ အတိုင္း ပုလဲလံုးျဖစ္ေစလိုသည့္ ရြဲလံုးျဖစ္ေစလိုသည့္ ဘာဝနာသညာနွင့္ ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဘာဝနာ သမာဓိ နွင့္လည္း ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဉာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတၱဇ ရုပ္ကလာပ္နွင့္ ယင္းစိတၱဇရုပ္ကလာပ္တို႔တြင္ တည္ရိွေသာ ေတေဇာဓာတ္ ဥတုေၾကာင့္ ထပ္ဆင့္ျဖစ္ပြားလာေသာ စိတၱပစၥယ-ဥတုဇ ရုပ္ကလာပ္တို႔၏ အေရာင္အလင္း အစိုင္အခဲသာ ျဖစ္ေပသည္။ အလားတူပင္ ယင္းနိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း ေအာက္၌ တည္ရိွေသာ ယင္းနိမိတ္ျဖင့္ထိုးစိုက္ၾကည့္၍ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာလည္း တကယ့္အမွန္ တရားဟုကား ယူဆလို႔မရနိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ယင္းနိမိတ္မွာ ဘာဝနာသညာ ကြဲျပားလၽွင္ ကြဲျပားသြားတတ္ သကဲ့သို႔ အလားတူပင္ ယင္းနိမိတ္ အလင္းေရာင္၏ အကူအညီျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာလည္း ကြဲျပားသြားနိုင္ေပသည္။ ဥပမာ - စူဠာမဏိေစတီေတာ္ကဲ့သို႔ေသာ အရာဝတၳဳတစ္ခုတည္း ကိုပင္ ေယာဂီအမ်ားစု တုိ႔က နိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း အကူအညီျဖင့္ စူးစိုက္ၾကည့္ရွုလိုက္ၾကေသာ အခါ ေယာဂီတစ္ဦး၏ ေတြ႔ျမင္ရပုံ အျခင္းအရာနွင့္ အျခား ေယာဂီတစ္ဦး၏ ေတြ႔ျမင္ရပုံ အျခင္းအရာ တို႔မွာ မတူကြဲျပား ျခားနားသကဲ့သို႔ မွတ္ပါ။
ဤအရာတြင္ 。。အာနာပါနနိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း အကူအညီျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ တည္ရိွသာ အရာဝတၳဳတို႔ကို ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္စိတ္ျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ရသကဲ့သို႔ တိက်မွုကား မရိွနိုင္ ။ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ ကိုအလိုရိွေသာ ေယာဂါဝစရ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွးဦးစြာ .........
[ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ " နိဗၺာန္သို႔သြားရာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္း " က်မ္းစာအုပ္ ၊ နွာ ၁၆၃ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ]
အေသးစိတ္ ဆက္လက္ဖတ္႐ွုလိုပါက .. download at : http://www.dhammaweb.net/paauk/The_Only_Way_for_the_Realization_of_Nibbana.zip
တစ္ဖန္ အထူးသတိျပဳရန္ အခ်က္တစ္ခ်က္မွာ ဤသို႔ျဖစ္၏။ ယင္းကဲ့သုိ႔ နိမိတ္ကို ရွည္ေစ တိုေစ ပုလဲလံုးျဖစ္ေစ ရြဲလံုးျဖစ္ေစ ဝါေစ နီေစ ျပာေစ စသည္ျဖင့္ နိမိတ္ကိုပံုသဏၭန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းေနပါက ထိုသို႔ႀကိဳးပမ္းေနသည့္ ဝီရိယက လြန္ကဲလာျပန္သျဖင့္ အာရံုအမ်ိဳးမ်ိဳးသို႔ စိတ္ပ်ံ႕လြင့္မွု ဥဒၶစၥ တရားက ဝင္ေနွာင့္ေနရကား သမာဓိမွာ ေလၽွာက်သြားတတ္ေပသည္ ။ ထို႔ေၾကာင့္ နိမိတ္၏ ပံုသဏၭန္ အမ်ိဳးမ်ိဳး အေရာင္အမ်ိဳးမ်ိဳး တို႔ကိုနွလံုးမသြင္းဘဲ နိမိတ္အေနျဖင့္သာ နွလံုးသြင္းကာ စူးစူးစိုက္စိုက္ ရွုေနပါ။
တစ္ဖန္ ေနာက္ထပ္ အထူးသတိျပဳရန္ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရိွေနျပန္ေသး၏။ နိမိတ္ကို ပုလဲလံုးျဖစ္ေစ ရြဲလံုးျဖစ္ေစ စသည္ျဖင့္ျပဳျပင္ေနရာ၌ ယင္းနိမိတ္မွာ တကယ့္ ပုလဲလံုးအစစ္ ရြဲလံုးအစစ္ ျဖစ္သြားသည္ကား မဟုတ္ ၊ အထက္က အႀကိမ္ႀကိမ္ ရွင္းျပခဲ့သည့္ အတိုင္း ပုလဲလံုးျဖစ္ေစလိုသည့္ ရြဲလံုးျဖစ္ေစလိုသည့္ ဘာဝနာသညာနွင့္ ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဘာဝနာ သမာဓိ နွင့္လည္း ယွဥ္တြဲေနသည့္ ဉာဏ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတၱဇ ရုပ္ကလာပ္နွင့္ ယင္းစိတၱဇရုပ္ကလာပ္တို႔တြင္ တည္ရိွေသာ ေတေဇာဓာတ္ ဥတုေၾကာင့္ ထပ္ဆင့္ျဖစ္ပြားလာေသာ စိတၱပစၥယ-ဥတုဇ ရုပ္ကလာပ္တို႔၏ အေရာင္အလင္း အစိုင္အခဲသာ ျဖစ္ေပသည္။ အလားတူပင္ ယင္းနိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း ေအာက္၌ တည္ရိွေသာ ယင္းနိမိတ္ျဖင့္ထိုးစိုက္ၾကည့္၍ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာလည္း တကယ့္အမွန္ တရားဟုကား ယူဆလို႔မရနိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ ယင္းနိမိတ္မွာ ဘာဝနာသညာ ကြဲျပားလၽွင္ ကြဲျပားသြားတတ္ သကဲ့သို႔ အလားတူပင္ ယင္းနိမိတ္ အလင္းေရာင္၏ အကူအညီျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ေနရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာလည္း ကြဲျပားသြားနိုင္ေပသည္။ ဥပမာ - စူဠာမဏိေစတီေတာ္ကဲ့သို႔ေသာ အရာဝတၳဳတစ္ခုတည္း ကိုပင္ ေယာဂီအမ်ားစု တုိ႔က နိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း အကူအညီျဖင့္ စူးစိုက္ၾကည့္ရွုလိုက္ၾကေသာ အခါ ေယာဂီတစ္ဦး၏ ေတြ႔ျမင္ရပုံ အျခင္းအရာနွင့္ အျခား ေယာဂီတစ္ဦး၏ ေတြ႔ျမင္ရပုံ အျခင္းအရာ တို႔မွာ မတူကြဲျပား ျခားနားသကဲ့သို႔ မွတ္ပါ။
ဤအရာတြင္ 。。အာနာပါနနိမိတ္၏ အေရာင္အလင္း အကူအညီျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ရေသာ အရာဝတၳဳတို႔မွာ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အလင္းေရာင္ေအာက္တြင္ တည္ရိွသာ အရာဝတၳဳတို႔ကို ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္စိတ္ျဖင့္ ေတြ႔ျမင္ရသကဲ့သို႔ တိက်မွုကား မရိွနိုင္ ။ ဒိဗၺစကၡဳ အဘိညာဏ္ ကိုအလိုရိွေသာ ေယာဂါဝစရ ပုဂၢိဳလ္သည္ ေရွးဦးစြာ .........
[ ဖားေအာက္ေတာရ ဆရာေတာ္ႀကီး၏ " နိဗၺာန္သို႔သြားရာ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာလမ္း " က်မ္းစာအုပ္ ၊ နွာ ၁၆၃ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္ ]
အေသးစိတ္ ဆက္လက္ဖတ္႐ွုလိုပါက .. download at : http://www.dhammaweb.net/paauk/The_Only_Way_for_the_Realization_of_Nibbana.zip
No comments:
Post a Comment